Analiza zapisów filmowych
Coraz częściej spotykamy się w pracy z filmowym zapisem wypadku drogowego, który przypadkowo został zarejestrowany przez kamerę samochodową lub przemysłową. Taki materiał jest bardzo przydatny, ponieważ daje niemalże natychmiastowy pogląd, jak doszło do zdarzenia.
Pomimo niekwestionowanych zalet bywa to jednak często niewystarczające do określenia przyczyn, ponieważ nie w każdym przypadku wiadomo, z jakimi prędkościami poruszały się kolidujące ze sobą pojazdy.
Aby to ustalić, niezbędne jest nie tylko dokładne zinwentaryzowanie miejsca wypadku ale także określenie pewnych parametrów związanych z urządzeniem rejestrującym i wygenerowanym przez nie obrazem.
Chodzi tu przede wszystkim o takie dane jak rozdzielczość klatki filmowej, prędkość klatkowania, współrzędne zamocowania kamery oraz jej ogniskową i kąt widzenia obiektywu.
Jeżeli parametry te zostaną ustalone prawidłowo, to w programie symulacyjnym można odtworzyć środowisko ruchu, w którym doszło do wypadku, co stanowi warunek konieczny do przeprowadzenia komputerowej symulacji zdarzenia.
Ruch pojazdów w czasie symulacji definiuje się w taki sposób, aby uzyskać analogiczne przemieszczenia samochodów, jakie pokazane zostały w materiale filmowym zarejestrowanym przez kamerę. Jeżeli symulacja została wykonana prawidłowo, to opracowana na jej podstawie animacja powinna wyglądać niemalże identycznie jak oryginalny zapis filmowy. Zestawiene obydwu ruchów można przedstawić na grafice zbiorczej, co stanowi doskonały materiał porównawczy.
