Wypadki z udziałem pieszych
Liczba pieszych uczestniczących w Polsce w wypadkach drogowych jest w dalszym ciągu wysoka. Wynika to w sporej mierze ze słabej (chociaż stale poprawiającej się) infrastruktury drogowej. Podczas rekonstrukcji tego typu wypadków należy przede wszystkim ustalić pozycję pieszego w chwili potrącenia oraz miejsce upadku ciała. Uzyskany na tej podstawie zasięg odrzutu jest miarą dynamiki potrącenia i w oparciu o to wyznacza się prędkość jazdy samochodu w chwili wypadku.
Do obliczenia prędkości wykorzystywane są zależności matematyczne łączące prędkość z zasięgiem odrzutu, które uzyskano na podstawie licznych testów zderzeniowych. Można także skorzystać z gotowych wykresów, które również są szeroko publikowane w literaturze.
Jednym ze wskaźników prędkości kolizyjnej może być także rozmiar uszkodzeń samochodu biorącego udział w wypadku. Taka ocena jest jednak bardzo niepewna, dlatego zaleca się ją jedynie do wstępnego oszacowania dynamiki potrącenia.
Coraz częściej zastosowanie znajdują symulacje komputerowe. Współczesne oprogramowanie pozwala zamodelować sylwetkę człowieka jako układ wielobryłowy, w ktorym każda z brył modeluje osobną część ciała, a parametry można dobrać w taki sposób, aby wzrost i masa całego układu odpowiadała rzeczywistym parametrom ciała pieszego.
Przy definiowaniu parametrów samochodu wykorzystywane są z kolei tzw. siatkowe modele kształtu nadwozia, które bardzo dobrze przybliżają rzeczywisty kształt pojazdów biorących udział w wypadku. Wszystko to sprawia, że współczesne metody komputerowe znacznie lepiej oddają rzeczywisty przebieg wypadku i ich rola w procesie rekonstrukcji systematycznie wzrasta.
